Jedemo li TRULO MESO koje dolazi iz EU samo prepakovana u domaca pakovanja?

    Ne jednom cudili ste se sto u nekim trznim centrima u BiH, svim inace poznatim po niskim cijenama svega pa i mesa i mesnih preradjevina, nekada mozete kupiti smrznutu meso koje je za vise od pola jeftinije od onog svjezeg koje kupujete u mesarama.
    Tajna koja se krije od vas je da je to meso koje je desetinama godina stajalo smrznuto u zemljama EU i dio kojega je cak poceo i truliti, tretirano za ljude otrovnim gasom UGLJEN-MONOKSIDOM. Taj "tretman" daje starom i trulom mesu izgled svjezeg za sledecih par sedmica - taman dok se tako jeftino ne proda i ne pojedu ga "divljaci sa Balkana".
    Bolje da ga neko pojede po bagatelnim cijenama nego da se baci.
    Zbog rigiroznih kontrola i KAZNI u EU oni koji ga posjeduju i ne pomisljaju da ga tamo prodaju.
    Za to imaju zemlje koje nemaju gotovo nikakvu kontrolu proizvoda koji se prodaju na policam i u friziderima trznih centara koji i ono malo kontrola veoma lako izbjegavaju PODMICUJUCI lokalne politicare i inspektore.
    Zemlje koje VAPE za pridruzivanjem EU.
    Zemlje kao BiH, Srbija, Crna Gora, ...

    Pogledajte na slici ispod ova dva komada mesa. To je u stvari isti komad mesa prije i poslije "tretmana".

    Mnogi ljubitelji mesa sirom svijeta ni ne slute da je vise od 70% mesa govedine i piletine u SAD-u, Kanadi i mnogim drugim zemljama sirom svijeta tretirano otrovnim ugljen-monoksidom.
    Cak i meso koje je doslovno TRULO moze nakon tretmana s ugljen-monoksidom izgledati svjeze i takav izgled moze zadrzati nekoliko sedmica. Mesna industrija nastavlja s ubacivanja ovog otrovnog plina u meso i vecinu drugih mesnih proizvoda koje ljudi svakodnevno koriste u velikim kolicinama.
    Pitanje koje se postavlja je: kako se ljudi ne otruju od ovako hemijski tretiranog mesa koje se prodaje porodicama sirom svijeta?
Ugljen-monoksid ili CO, je plin bez ukusa, mirisa i boje, njegov molekul se sastoji od atoma ugljika i atoma kisika, i razlikuje se od javnosti puno poznatijeg ugljen-dioksida, Co2, kojeg mi izdisemo.
Kada ljudi udahnu velike kolicine ugljen-monoksida, ovaj plin se spoji s crvenim krvnim zrncima umjesto kisika i dolazi do trovanja. Obicno se zbog trovanja ljudi onesvijeste, no ako se udahne velika kolicina ovog plina dolazi do smrti, cak i oni ljudi koji prežive trovanje ugljen-monoskidom pate od dugotrajnih neuroloskih problema.

Svjeze meso – ni blizu, samo je “nasminkano” otrovnim ugljen-monoksidom!

    Kanadski odbor za mesne proizvodjace preporucuje da unutrasnja temperatura mesa za ljudsku upotrebu ne predje temperaturu od -15,5 stupnjeva Celzijeve ljestvice u procesu cuvanja. Takve stvari su regulirali i drugi internacionalni proizvodjaci mesa. Cak i sasvim malo povecanje temperature od samo dva stupnja bi smanjilo vremenski period cuvanja mesa u hladnjacima za pola.
    Pa ipak odrzavanje mesa na ovim temperaturama je vrlo zahtjevno za prodavaonice i mesnice. Povrsinska temperatura mesa je obicno puno visa od one u unutrasnjosti mesa stavljenog u frizider, cesto je vanjska temperatura veca i za 10 stupnjeva Celzijuseve ljestvice.
    Meso tako jako brzo propada i truli, tako da je internacionalna mesna industrija investirala ogromne sume novca u modificirano vakumsko pakiranje s ubacivanjem ugljen-monoksida u meso kako bi produzili rok trajanja mesa i period njegova odrzavanja u friziderima prodavaonica.
    Dakle, iako je ugljen-monoksid plin koji moze biti fatalan za ljude ako ga udahnu u velikim kolicinama, mesna industrija insistira da on nije stetan ni opasan za ljude ako u tijelo dospije preko mesa koji je tretirano s CO.
    Ovo nije tacno jer bakterija Clostridium perfringens, koja je treci najbrojniji uzrok trovanja hranom, raste na mesu koje mi smatramo svjezim u nasim prodavaonicama, a koje je tretirano s ugljen-monoksidom i to za vrijeme koje smatramo “unutar roka upotrebe.”

Clostridium Perfringens, anaerobna bakterija koja uzrokuje trovanje, u tijelo se unosi zarazenom hranom, najvise pakovanim mesom tretiranim s CO.

    Marissa Cattoi tehnicarka laboratorije koja analizira uzorke mesa iz supermarketa kaze kako se bakterija Clostridium perfringens, stalno nalazi na svjezem mesu koje se prodaje:

     „Uobicajeno je da testiramo meso na bakteriju Clostridium perfringens. Polovica od pretrazenih uzoraka je pozitivno na ovu bakteriju iako je testirano meso unutar roka upotrebe oznacene na ambalazi. Svi uzorci koji su bili zarazeni bakterijom Clostridium perfringens, dolaze iz paketa unutar kojih je ubacivan ugljični monoksid,“  dodala je Cattoi.

    Je li vam sada malo jasnije kako su preko noci neke kompanije u BiH koje se bave prodajim i preradom mesa postale giganti mimo svake poslovne logike i matematickih pravila?